De Blauwvoet    

eerste strofe:    

Nu het lied der Vlaamse zonen,
nu een dreunend kerelslied,
dat in wilde noordertonen
uit het diepste ons herten schiet.
 
keerzang:    

Ei! het lied der Vlaamse zonen,
met zijn wilde noordertonen,
met het oude Vlaams Hoezee
Vliegt de blauwvoet? Storm op zee!
 
tweede strofe:    

't Wierd gezeid dat Vlaanderen groot was,
groot scheen in der tijden wolk,
maar dat Vlaanderland nu dood was,
en het vrije kerelsvolk.
 
keerzang
 
derde strofe:    

Maar dan klonk een stemme krachtig
over 't oude noordzeestrand
en het stormde groots en machtig,
in dat dode Vlaanderland.
 
keerzang
 
vierde strofe:    

En hier staan wij, 't hoofd omhoge,
vuisten siddrend, kokend bloed;
vlam in 't herte, vlam in de oge,
en ons naam ons trillen doet!
 
keerzang
 
vijfde strofe:    

Van de blonde noordse stranden,
dwang en buigen ongewend,
onze vaders herwaarts landden,
leden, streden, ongetemd.    

    keerzang
 
zesde strofe:    

Ja wij zijn der Vlamen zonen,
sterk van lijve, sterk van ziel,
en wij zou’n nog kunnen tonen,
hoe de klauw der Klauwaards viel.
 
keerzang
 
zevende strofe:    

Op ons vane vliegt de Blauwvoet,
die voorspelt het zeegedruis,
en de Leeuw er met zijn klauw hoedt
't lieve dierbaar Christi kruis.
 
keerzang
 
achtste strofe:    

Weg de bastaards, weg de lauwaards.
Ons behoort het noorderstrand,
ons de kerels, ons de Klauwaards,
leve God en Vlaanderland!
 
keerzang